H σκηνή Marionettes Tzikas, ιδρύθηκε το 1980 με έδρα τα Τρίκαλα και εμψυχωτή τον Νίκο Τζίκα. Έκτοτε, έχει συνεχή πορεία στα καλλιτεχνικά δρώμενα με συνολικά 18 παραγωγές. Στο περιεχόμενο της δραστηριότητας της σκηνής, περιλαμβάνονται παραστάσεις θεάτρου μαριονέτας, κλασσικού κουκλοθεάτρου, , σκιοθέατρου, αφηγηματικού θεάτρου, θεματικά projects με γιγαντοκούκλες, κούκλες bunraku αλλά και μεγάλες περίτεχνες μαριονέτες τύπου Jester. Σε μια διαρκή αναζήτηση ενσωμάτωσης νέων τεχνικών στο επίπεδο της κατασκευαστικής δομής, η σκηνή Marionettes Tzikas, πλαισιώνει τις παραστάσεις της, σε επίπεδο σκηνικής επένδυσης, με πολυμορφικές σκηνές λαξευμένου ξύλου, φελιζόλ, πολυεστέρα, σιδεροκατασκευές, εναλλασσόμενα πολυεπίπεδα σκηνικά αντικείμενα κλπ.

Τα τελευταία χρόνια ο εκπαιδευτικός Χρήστος Τζίκας, εμβαθύνει στη διαμόρφωση καλλιτεχνικών προτάσεων που περιλαμβάνουν διαδραστικά projects με μαριονέτες μεγάλων διαστάσεων και πειραματικές προσεγγίσεις που αφορούν την σύνδεση του θεάτρου μαριονέτας με άλλα καλλιτεχνικά και επιστημονικά πεδία.

Ιχνηλατώντας το παρελθόν, πρώτο σταθμό αποτελεί η παραγωγή της σκηνή “Η μαγεμένη Πεταλούδα” (1981). Η θεματολογία του σεναρίου, πραγματεύεται περιβαλλοντικά ζητήματα μέσω μιας ψυχαγωγικής αφήγησης. Στην παράσταση, χρησιμοποιήθηκαν εννέα χειροποίητες κούκλες τύπου marrote, με οριζόντιο χειρισμό στο κάτω μέρος. Η σκηνή, κατασκευάστηκε από επεξεργασμένα μέρη λαμαρίνας, λαξευμένα μέρη φελιζόλ, υφάσματα και ξύλο.
(Κατασκευή – Εμψύχωση: Νίκος Τζίκας)

Τρία χρόνια αργότερα (1984), η σκηνή Marionettes Tzikas παρουσιάζει το έργο “Στο Ξύλινο Εργαστήριο”. Το σενάριο, “δανείζεται” στοιχεία από διάφορα κλασσικά παραμύθια, τα οποία “δημιουργούν ” μια ξύλινη παραμυθένια κατασκευή, ικανή να μας ταξιδέψει σε κόσμους ονειρικούς. Στην παράσταση, εμφανίστηκαν οκτώ χειροποίητες κούκλες τύπου marrote, με οριζόντιους άξονες χειρισμού στο κάτω μέρος. (Κατασκευή – Εμψύχωση: Νίκος Τζίκας)

Το 1987, ανεβαίνει από τη σκηνή Marionettes Tzikas η παράσταση “Ταξιδεύοντας με τον Αίσωπο”. Πρόκειται για μύθους του Αισώπου, οι οποίοι διασκευάστηκαν για κουκλοθέατρο, από τον συγγραφέα Νίκο Πινδαίο. Στην παράσταση εμφανίστηκαν έντεκα χειροποίητες κούκλες τύπου marrote, με ταλαντευόμενα μέρη και άξονες χειρισμού στο πίσω μέρος. Η σκηνή που δημιουργήθηκε για τις υπαίθριες καλοκαιρινές παραστάσεις, χωριζόταν σε δύο μέρη. Στο αριστερό μέρος, παρουσιαζόταν η παράσταση κουκλοθεάτρου και στο δεξιό η παράσταση θεάτρου σκιών. Κατασκευάστηκε από 3 λαξευμένα μέρη πολυεστέρα, συνολικού μήκους 12 μέτρων, με δυνατότητα αποσυναρμολόγησης.
(Κατασκευή – Εμψύχωση: Νίκος Τζίκας)

Λίγα χρόνια αργότερα (1991), παρουσιάζεται από τη σκηνή Marionettes Tzikas το έργο “Ο Γκρίζος πύργος”. Το κείμενο, παρουσιάζει την αγωνιώδη και γεμάτη ανατροπές περιπέτεια μιας παρέας φίλων, οι οποίοι αφοσιώνονται στην αναζήτηση ενός μαγικού φίλτρου. Για την παράσταση, κατασκευάστηκαν έντεκα χειροποίητες κούκλες μικτού τύπου marrote, με άξονες χειρισμού στο πίσω μέρος. Στα πλαίσια αυτής της παραγωγής, αξιοποιήθηκαν λάμπες υπεριώδους φωτισμού ενώ για την βαφή των περίτεχνων στολών καθώς και των γλυπτών πρόσωπων των χαρακτήρων, χρησιμοποιήθηκαν φωσφορίζοντα υλικά. Με αυτό τον τρόπο, τα χρωματιστά αντικείμενα που αναδεικνυόταν από τον φωτισμό, έμοιαζαν να αιωρούνται, δημιουργώντας ένα μαγικό θέαμα. Η σκηνή 6,5 μέτρων που χρησιμοποιήθηκε για τις υπαίθριες παραστάσεις εκείνης της περιόδου, κατασκευάστηκε από ξύλο, αλουμίνιο και χυτό μουσαμά ενώ αποσυναρμολογούταν σε 6 μέρη. (Κατασκευή: Νίκος Τζίκας)

Συνεχίζοντας την καλλιτεχνική αναδρομή, συναντάμε το έργο “Οι δρόμοι της Ανατολής”, το οποίο παρουσιάστηκε από τη σκηνή Marionettes Tzikas το 1994. Το σενάριο, περιδιάβαινε σε στοιχεία της ανατολικής κουλτούρας μέσω αναφορών σε παραδοσιακούς μύθους. Στην παράσταση, εμφανίστηκαν οκτώ χειροποίητες κούκλες μικτού τύπου marrote με σύνθετα συστήματα αξόνων χειρισμού στο πίσω μέρος. Τα σκηνικά ήταν κατασκευασμένα από σμιλευτά μέρη φελιζόλ, ξύλου και υφάσματος. Η ιδιαιτερότητα της σκηνικής επένδυσης της συγκεκριμένης παραγωγής, έγκειται στο γεγονός, ότι έδινε μεγάλα περιθώρια ευελιξίας στους χειριστές καθώς ήταν σχεδιασμένη σε τρία επίπεδα, που προσέφεραν ‘’κρυφά’’ σημεία παρουσίασης. (Κατασκευή – Εμψύχωση: Νίκος Τζίκας)

Τρία χρόνια αργότερα (1997), ανεβαίνει σε διασκευή για κουκλοθέατρο το μυθιστόρημα “Ο Μάγος του Οζ”. Το παιδικό κοινό, ταξιδεύει μέσα από μια εντυπωσιακή παράσταση κουκλοθεάτρου στις φανταστικές περιπέτειες της μαγικής χώρας του Οζ. Για την παράσταση, κατασκευάστηκαν εννέα χειροποίητες κούκλες μικτού τύπου marrote, με πολλαπλούς άξονες χειρισμού στο κάτω μέρος, καθώς και δύο γιγαντοκούκλες τύπου bunraku ύψους 1,70 μέτρων.
(Κατασκευή – Εμψύχωση: Νίκος Τζίκας)

Τρία χρόνια αργότερα (2003), η σκηνή Marionettes Tzikas παρουσιάζει σε διασκευή για κουκλοθέατρο το μυθιστόρημα “Δον Κιχώτης”. Η αφήγηση του σεναρίου, αποδίδεται ζωντανά με την συνοδεία κιθάρας από τον εμψυχωτή Νίκο Τζίκα, διαμορφώνοντας ένα μοναδικό διαδραστικό περιβάλλον πρόσληψης του θεάματος. Στην παράσταση, χρησιμοποιούνται εννέα περίτεχνες χειροποίητες γιγαντοκούκλες ύψους από 1,40 μέχρι και 1,60 μέτρα, των όποιων ο χειρισμός γίνεται μέσω σύνθετων αξόνων στο πίσω μέρος, οι οποίοι περιελάμβαναν αντισταθμιστικά βαρίδια. (Κατασκευή – Εμψύχωση: Νίκος Τζίκας)

Το 2005, παρουσιάζεται από τη σκηνή Marionettes Tzikas, σε διασκευή για κουκλοθέατρο, το παραμύθι “Ο Καρυοθραύστης”. Στην παράσταση, χρησιμοποιούνται οκτώ χειροποίητες κούκλες μικτού τύπου marrote, με πολλαπλούς άξονες χειρισμού στο πάνω μέρος καθώς και μία γιγαντοκούκλα τύπου bunraku ύψους 1,90 μέτρων.
Για τις ανάγκες της παραγωγής, η πλατφόρμα και μέρος του αμαξώματος ενός φορτηγού (Μ.410) διαμορφώθηκε και μετατράπηκε σε ενσωματωμένη σκηνή μήκους 4,10 και ύψους 3,20 μέτρων. Η πλατφόρμα – σκηνή, κατασκευάστηκε από μέρη αλουμινίου, μέρη επεξεργασμένης λαμαρίνας, ξύλο, πολυεστέρα, φελιζόλ και ύφασμα.
(Κατασκευή: Νίκος Τζίκας)

Η πρωτότυπη κατασκευή μιας πλήρους ‘’κινούμενης’’ σκηνής κουκλοθεάτρου, από τον κατασκευαστή και εμψυχωτή Νίκο Τζίκα αποτελούσε ένα εντυπωσιακό θέαμα σε καλλιτεχνικό επίπεδο, που συνάρπαζε το κοινό. Ταυτόχρονα, σε επίπεδο ευελιξίας και εργονομίας διαμόρφωνε τις κατάλληλες προϋποθέσεις, μέσω της πλήρους κάλυψης ενσωματωμένων εγκαταστάσεων φωτισμού, ήχου και σκηνικής πλαισίωσης, για την διεξαγωγή υπαίθριων παραστάσεων μεγάλης έκτασης.

Δύο χρόνια αργότερα (2007), παρουσιάζεται από τη σκηνή Marionettes Tzikas το έργο  “Στα Χνάρια των μύθων”. Το σενάριο, περιελάμβανε την διαρκή ανατροπή και αναδόμηση τριών κλασσικών παραμυθιών, που εντυπωσίαζε το παιδικό κοινό. Στην συγκεκριμένη παραγωγή, χρησιμοποιήθηκαν εννέα χειροποίητες γιγαντοκούκλες μικτού τύπου marrote, με πολλαπλούς άξονες χειρισμού στο πίσω μέρος.
(Κατασκευή: Νίκος Τζίκας)

Το 2008 η σκηνή Marionettes Tzikas παρουσιάζει το έργο “Περπατώντας στο Δάσος”. Το σενάριο, μετέφερε το παιδικό κοινό σε μια φανταστική πραγματικότητα, στην οποία τα ζώα του δάσους προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταστρώσουν σχέδια διάσωσης του φυσικού τους χώρου, επιδιώκοντας ταυτόχρονα την αρμονική συνύπαρξη με τους ανθρώπους. Στην παράσταση, χρησιμοποιήθηκαν εννέα χειροποίητες κούκλες μικτού τύπου marrote, με άξονες χειρισμού στο πάνω μέρος. Η σκηνή, καθώς και τα επιμέρους σκηνικά αντικείμενα κατασκευάστηκαν από λαξευμένα μέρη φελιζόλ και ξύλου, επεξεργασμένο πολυεστέρα και ύφασμα.

Δύο χρόνια αργότερα  η σκηνή Marionettes Tzikas παρουσιάζει σε διασκευή για κουκλοθέατρο το κλασικό έργο “Η Κοκκινοσκουφίτσα”. Στην παράσταση, χρησιμοποιούνται οκτώ γιγαντοκούκλες τύπου marrote, ύψους από 1,50 μέχρι και 1,90 μέτρων με σύνθετους άξονες χειρισμού που περιελάμβαναν την χρήση εξισορροπητικών βαριδιών στο πίσω μέρος. Η σκηνή, κατασκευάστηκε από μέρη λαξευμένου φελιζολ, ξύλου, λαμαρίνας, επεξεργασμένου πολυεστέρα και ύφασμα.
(Κατασκευή: Νίκος Τζίκας)
Το 2010 η σκηνή Marionettes Tzikas παρουσιάζουν σε διασκευή για κουκλοθέατρο το έργο “Ο Αλαντίν και το μαγεμένο λυχνάρι”. Στην παράσταση χρησιμοποιούνται οκτώ γιγαντοκούκλες τύπου marrote, με σύνθετους άξονες χειρισμού, οι οποίοι περιελάμβαναν εξισορροπητικά βαρίδια στο πίσω μέρος. Η σκηνή, είχε συνολικό μήκος 16 μέτρων ενώ χρησιμοποιήθηκαν ειδικοί εναλλασσόμενοι φωτισμοί, φωτισμοί black light, αλλά και αναρτώμενα μέρη κατασκευασμένα από λαξευμένο φελιζόλ και υφασμάτα. Το μέγεθος της σκηνής, η συνθετότητα που χαρακτήριζε τις κούκλες σε επίπεδο κατασκευής αλλά και τα επιπλέον σκηνικά χαρακτηριστικά, διαμόρφωναν ένα αισθητικό αποτέλεσμα, το οποίο καθήλωνε το παιδικό κοινό.
(Κατασκευή: Νικος Τζίκας)

Το 2012, ανεβαίνει από τη σκηνή Marionettes Tzikas σε διασκευή για κουκλοθέατρο, το παραμύθι “Η Πεντάμορφη και το Τέρας”. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης παραγωγής κατασκευάστηκαν 10 κούκλες μήκους 1,30 μέτρων, μικτού τύπου marrote, των οποίων ο χειρισμός γινόταν από το πίσω μέρος. Η σκηνική πλαισίωση περιελάμβανε τρία εναλλασσόμενα σκηνικά, μήκους 4,50 μέτρων.

Το 2014, ανεβαίνει από τη σκηνή Marionettes Tzikas σε διασκευή για θέατρο μαριονέτας, το κλασικό παραμύθι “Η Χιονάτη”. Στην συγκεκριμένη παραγωγή παρουσιάστηκαν εννέα περίτεχνες μαριονέτες τύπου Jester, με πολλαπλές συνδέσεις χειρισμού ενώ η δημιουργία των σκηνικών, βασίστηκε στην τεχνική Kirigami δημιουργώντας μια εντυπωσιακή εναλλασσόμενη σκηνική πλαισίωση.

Το 2016, η σκηνή Marionettes Tzikas παρουσιάζει σε διασκευή για Θέατρο Μαριονέτας το κλασικό παραμύθι “Ο Πινόκιο”. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης παραγωγής, παρουσιάστηκαν οκτώ εντυπωσιακές χειροποίητες μαριονέτες τύπου Jester. Η σκηνική επένδυση, ήταν χωρισμένη σε τρία εναλλασσόμενα επίπεδα, τα οποία δημιουργούσαν ένα μοναδικό αισθητικό περιβάλλον θέασης.

Την πιο πρόσφατη παραγωγή της σκηνής Marionettes Tzikas, αποτελεί η πολύ-αισθητηριακή παράσταση θεάτρου μαριονέτας, με ταυτόχρονη απόδοση του σεναρίου στη Νοηματική γλώσσα με τίτλο “Το Όνειρο της Σταχτοπούτας”. Το σενάριο, υπογράφουν οι εκπαιδευτικοί Τζίκας Χρήστος και Νάντια Μαντέλλου.